lebiega

lebiega
lebiega I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIb, CMc. lebiegaedze; lm D. lebiegagów || lebiegaeg, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek niesprawny fizycznie, niezaradny życiowo; niedołęga, niedorajda, oferma': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jak mierzysz, lebiego, z pistoletu? {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}lebiega II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. lebiegaedze {{/stl_8}}{{stl_7}}'kobieta niesprawna fizycznie, niezaradna życiowo (połączenie {{/stl_7}}{{stl_8}}ta lebiega {{/stl_8}}{{stl_7}}dopuszczalne także w odniesieniu do osób płci męskiej) ' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • lebiega — ż a. m odm. jak ż III, CMs. lebiegaedze; lm MB. lebiegagi, D. lebieg (także DB. lebiegagów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek niezaradny, pozbawiony energii; niedołęga, oferma» ‹?› …   Słownik języka polskiego

  • lebiega — Człowiek chorowity, wątły, lub słabowity Eng. A weak, sickly, or frail person …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”